تنوع فرهنگی " و " تنوع زیستی

                                                                                                                                                              

۲۱ و ۲۲ می ( ۳۱ اردیبهشت و اول خرداد ماه ) هر سال از سوی سازمان ملل متحد به عنوان روزهای " تنوع فرهنگی " و " تنوع زیستی " نامگذاری شده است. بدون تردید برخورداری کشور ما از این دو مزیت بزرگ سرمایه ارزشمندی است که باید نسبت به آن ها روشنگری به عمل آید. از آنجا که طی سال های گذشته در رسانه ها موضوع   " تنوع زیستی و اقلیمی " کم و بیش مطرح شده است ، بخش اصلی این یادداشت را به " تنوع فرهنگی " اختصاص می دهم.
   تنوع فرهنگی میراث مشترک بشریت و منبعی برای نوسازی اندیشه ها و جوامع قلمداد می شود ؛ زیرا از طریق مطالعه فرهنگ ها از همدیگر شناخت پیدا کرده و روش جدیدی برای اندیشیدن می آموزیم ؛ به طوری که می توان گفت تنوع فرهنگی فرصتی برای صلح و توسعه پایدار به شمار می رود.
    فراموش نکنیم که ما به دوره جدیدی از محدودیت منابع وارد شده ایم و باید قوی ترین منبع تجدید پذیرمان یعنی هوش و خلاقیت انسان ها را از قید و بند آزاد کنیم. تنوع فرهنگی محرک خلاقیت است و سرمایه گذاری روی خلاقیت می تواند جوامع را دگرگون سازد. از این رو وظیفه ماست که با آموزش و گسترش مهارت های بین فرهنگی میان مردم و بخصوص نسل جوان به حفظ تنوع فرهنگی کمک کرده و بیاموزیم که در کنار یکدیگر با تنوع زبانی ، فرهنگی و مذهبی زندگی کنیم.

   وجود ۲۰ تا ۶۰ زبان و ۷۰ هزار گویش در ایران بیانگر ۷۰ هزار کیفیت زندگی فرهنگی در کشور است. ایران سرزمینی برخوردار از تنوع فرهنگی زیاد می باشد ؛ به گونه ای که می توان ادعا کرد تنوع فرهنگی ما از کل اروپا بیشتر است. جالب توجه این که تنوع فرهنگی در ایران بر خلاف آمریکا ، استرالیا و کانادا که ناشی از مهاجرت فرهنگ ها از نقاط مختلف جهان است ، دارای منشاء " درون سرزمینی " است. به عبارت دیگر ایران رودخانه رنگین کمان فرهنگ هاست که در پرتو آن جریان های مختلف فرهنگی در هم می آمیزند. ( رودخانه رنگین کمان فرهنگی که در بخش اول گزارش فرهنگی جهان با عنوان " تنوع خلاق ما " توسط یونسکو آمده ، از نظریه " ملت رنگین کمان " نلسون ماندلای فقید برگرفته شده است )

                                     

   خوشبختانه زادگاه ما نیز در زمینه های تنوع زیستی و فرهنگی همپای سایر مناطق کشور  ، دارای استعداد و قابلیت است.
      وجود انواع گیاهان دارویی در مراتع و ارتفاعات کوهستانی گلپایگان ، بارش ۲۵۰ میلی متری باران در منطقه غرب و ۱۰۰ میلی متری در شرق این شهرستان  ( تنوع زیستی ) و نیز رایج شدن اشعار با گویش محلی که آغاز گر آن استاد محمد علی سعیدی و شادروان استاد احمد جهانبخشی بوده اند ، نقوش منحصر به فرد قالی ( مانند نقشه ویست ) ، هنر صنایع دستی ؛ به ویژه منبت  ، ضرب المثل ها ، آش گلشهر ، کباب گلپایگان ، کبوترخانه ها و از همه مهم تر سنگ نگاره های تاریخی که در عین حال میراث های ناملموس فرهنگی زادگاه ما محسوب می گردند ، تجلی " تنوع فرهنگی " گلپایگان است. بازدید ۳۰۰ نفر گردشگر خارجی از آثار باستانی و ناملموس فرهنگی شهرستان ما در سال گذشته ( ۱۳۹۷ ) نشانگر این ادعاست.
     بنابراین با پاسداری از میراث معنوی نیاکان  خود قدر و منزلت گلپایگان را بیشتر بدانیم و بر تنوع زیستی و فرهنگی خود افتخار کنیم.