سالروز تاسیس #جهاد_سازندگی گرامی باد

سالروز تاسیس #جهاد_سازندگی گرامی باد


 27 خردادماه سالروز تأسیس #جهاد_سازندگی  از سوی رهبر کبیر انقلاب حضرت امام خمینی
 " ره " است. تلاش های جهادگران را در عمران و آبادانی و فراتر از آن  #توسعه_روستایی  از یاد نبریم که با عشق و ایثار ، خدمت به مستضعفین را افتخار خود می دانستند. بدون تردید جهادگران با فداکاری شبانه روزی خود در عرصه های محرومیت زدایی، آبادانی روستاها و تامین منابع پایه برای رونق #کشاورزی_پایدار نظیر آب و خاک از طریق بازسازی قنات ها و عملیات آبخیزداری و ... فرهنگ #کار_جهادی را نهادینه کردند؛ به گونه ای که می توان از آن به عنوان یک نقطه عطف در پیشرفت و سازندگی یاد کرد.

  بدیهی است که چنین اقداماتی توانست زمینه مساعدی برای شکوفایی اقتصاد روستایی، اشتغال زایی و کسب درآمد در روستاها در سالهای اولیه پس از پیروزی انقلاب فراهم سازد.

 از سوی دیگر مجاهدت آنان در دوران دفاع مقدس برگ های زرینی از دفتر خدمات جهاد را به خود اختصاص می دهد. #سنگر_سازان_بی_سنگر  لقب عزت بخشی است که امام راحل "ره " زینت بخش جهادگران مشتاق فلاح نمودند.

 خدای بزرگ را شاکریم که  امروز  جهاد به #شجره_طیبه_ای  تبدیل شده و دستاورد جهادگران در روستاها ، عرصه های کشاورزی و منابع طبیعی  ، جبهه های دفاع مقدس  و ... می تواند دستمایه گرانبهایی  برای پیشرفت و #توسعه_پایدار ایران عزیز باشد.

 یاد #شهیدان_والامقام ؛ بخصوص سنگرسازان بی سنگر را گرامی داشته و به روح بلندشان سلام و صلوات نثار می کنیم.

دمیدن روح لطیف به زندگی با #صنایع_دستی - روز جهانی صنایع دستی گرامی باد

 دمیدن روح لطیف به زندگی
                       با #صنایع_دستی

     روز جهانی صنایع دستی گرامی باد

 در دنیای خشن امروز که نشانه استیلای تکنیک بر روان انسان است، #صنایع_دستی دمیدن روح لطیف به زندگی است. انسان تا هست لطافت و آرامش را می خواهد و صنایع دستی این نیاز مبرم انسان را برآورده می سازد.

 صنایع دستی، حاصل اندیشه ملت‌ها و دستاورد هنرهای آموخته از نسلی به نسل دیگر است. بنابراین تنها کالائی برای مبادله نیست؛ بلکه خصوصیات فرهنگی و ویژگی‌های قومی، از طریق این کالا مبادله می‌شود و نوعی
 #ارتباط_فرهنگی در میان جامعه‌ها پدید می‌آورد.

 صنایع دستی در جهان معاصر به عنوان
 "صنایع خلاق" به شمار می روند؛ یعنی صنایعی که به واسطه خلاقیت، هویت تولید می کنند.
هرجا که سخن از #خلاقیت، #ساختن و #زیبایی به میان می آید، خواه ناخواه بحث #هویت هم مطرح می شود. بنابراین، هر کسی می کوشد تا شناسنامه قومی و ملی خود را در اثری که می سازد، متبلور کند. آثار صنایع دستی و هنرهای سنتی، بیش از هر اثر دیگری، به انتقال «زیبایی شناسی اصیل قومی» وفادار بوده اند. به  همین خاطر است که #موزه_ها شکل گرفته اند تا آن هویت را در گذر زمان حفظ کنند.

 بنابراین، هنرمندان صنایع دستی با فرم ها، رنگ ها و شمایل در واقع پنجره هایی را به سوی «احساسات» و «اندیشه» یک قوم و ملت باز می کنند. از این رو، می توان صنایع دستی را
#هویت_منقول یک قوم و ملت دانست که آن را از یک نسل به نسل دیگر منتقل می کند.

 در این صنایع مردمی، «زیبایی شناسی #فولکلور» کُدگذاری شده است و جالب این که در دنیای امروز، به این مقوله توجه ویژه ای می شود؛ گویی مردم از زیبایی شناسی های پیچیده و تکلف زا خسته شده اند و می کوشند تا به سمت #زیبایی_شناسی_بومی، #روان، #سلیس و #مردمی حرکت کنند. به تعبیری، صنایع دستی، هنری دموکراتیزه شده و برخاسته #تجربه_زیسته مردم است.

 از سوی دیگر انسان امروزی کمتر مجالی برای  شناختن تمام فرهنگ ها و اقوام دارد؛ اما ذهن کنجکاوش هر روز آرزوی شناخت فرهنگی جدید را در سر می پروراند؛ از این رو دیدن صنایع دستی و هنرهای کاربردی را می توان یکی از جذاب ترین راه ها برای شناخت اقوام دانست؛ چرا که این آثار از اعماق فرهنگ و باورها خلق می شوند. هنرمند خلاق، با دلبستگی قومی و ملی و با عشق به بافتِ فرهنگی خود، شروع به خلق اثرش می کند تا آرزوهای سرزمینش را به نمایش بگذارد.

از سال ۱۹۷۰ به بعد یعنی تقریبا از پایان قرن بیستم، به چند دلیل ارزشگذاری مجددی در ارتباط با صنایع دستی صورت گرفت:

نخستین دلیل واکنش به صنعتی شدن مفرط جامعه بود. در دنیایی که همه چیز صنعتی است به تدریج گرایش به طبیعت در برابر جهان صنعتی برجسته شد. در این دوره است که می توان به نوعی #بازگشت_به_طبیعت را  نظاره کرد و به همین دلیل صنایعی که به طبیعت نزدیک تر بودند، ارزشگذاری شدند.

عامل دوم، اهمیت یافتن «زندگی روزمره» بعد از جنگ جهانی است؛ تا پیش از آن، شعار کلّی این بود که هنر امری لوکس است و هر امر لوکسی مربوط به زندگی روزمره نیست؛ اما پس از این دوره، تلاش برای زیباسازی اشیای زندگی روزمره نیز برجسته شد.

عامل سوم به نیمه دوم قرن بیستم بازمی گردد؛ یعنی دوره ای که همه جنبش های آزادیبخش پیروز شدند و اعلام کردند در کنار استقلال سیاسی و جغرافیایی از غرب، باید «تاریخ هنرمان» را هم مستقل و آزاد سازیم. براین اساس، اقدام به نوشتن مجدد تاریخ هنر خود کردند و پس از این دوره بود که صنایع دستی وارد تاریخ هنر شد.

در توضیح عامل چهارم باید گفت؛ آن چیزی که تفکیک «زیبا» و «مفید» را زیر سوال می بُرد «بازار» بود. #جهانی_شدن و #توریسم باعث شده بود مرزها از بین بروند و هنرهای دستی که از محلی بودن رنج می کشیدند، با جهانی شدن عمومیت پیدا کنند.

   با گرامی داشت "روز جهانی صنایع دستی   ( WORLD_Handicrafts_Day# )  که با پیشنهاد جمهوری اسلامی ایران در سال ۲۰۱۰ میلادی و موافقت شورای جهانی صنایع دستی تصویب شد، به همه دست اندرکاران این رشته؛ به ویژه هنرمندان زادگاه مان گلپایگان  ( به عنوان یکی از خاستگاه های صنایع دستی از جمله هنرهای منبت و فرش ) درود می فرستیم و توفیق روز افزون شان را از خداوند متعال خواستاریم.

نغمه‌هایی برای نجات زمین- هنر نمایی دو برادر خوانساری با #جارو و #اگزوز برای حفاظت از محیط زیست

نغمه‌هایی برای نجات زمین
     

هنر نمایی دو برادر خوانساری با #جارو و #اگزوز برای حفاظت از محیط زیست

    آنجا که سخن از گفتن بازمی ماند، موسیقی آغاز می شود.
                                             " بتهوون "

 #موسیقی اثرگذارترین #هنری است که می تواند دغدغه های #محیط_زیست را به عموم مردم منتقل کند. به عبارتی این هنر قادر به افزایش فهم بوم شناختی و درک زیست  محیطی شهروندان می باشد. در ایران گروه های موسیقی وارد این حوزه شده اند و از قابلیت های آن برای برجسته سازی مشکلات زیست محیطی و ایجاد #حساسیت در #افکار_عمومی استفاده می کنند. از جمله آن ها فعالیت دو برادر خوانساری است که در نقاط مختلف تهران از جمله حوالی میدان فردوسی  و خیابان ولی عصر و ... به هنرنمایی می پردازند.

 وقتی نغمه سازشان بلند می‌شود،  رهگذران با دیدن دو جوان کلاه به سر که  نوایی دلنشین را از حنجره دسته جاروی چوبی و اگزوز کهنه و زنگ‌زده بیرون می‌آورند، میخکوب می‌شوند. سینا و ایمان درستی ۲ هنرمند دوستدار محیط‌زیست هستند که با #زبان_موسیقی و شیوه‌ای متفاوت، زنگ خطر نابودی زمین را برای پایتخت‌نشینان به صدا درآورده‌اند.

 صدای جذاب ویلن از سرعت اتومبیل ها می کاهد تا خودرونشینان هم فرصت لذت از آن را ‏به دست آورند. دقایقی بعد موسیقی به آرامی تمام می‌شود و این بار صدای تشویق عابران به گوش می‌رسد. ‏ایمان مانند هنرمندان روی استیج، تعظیم می‌کند. سینا هم کمی جلو می‌آید و به نشانه تشکر و احترام خم ‏می‌شود و به عکس‌های بزرگ و کوچکی از پاکبانان شهر و طبیعت تهران که در اطراف بساط‏ شان خود نمایی می‌کنند، اشاره می نماید.

 ‏یک راننده تاکسی که در روز چند مرتبه گذرش به میدان فردوسی می‌افتد، می گوید:  «کارشان واقعا ‏عالی است. این‌طور خلاقیت‌ها نیاز به حامی دارد. باورتان  نمی‌شود، ولی گاهی  مسافران با شنیدن ‏صدای موسیقی این دو پسر جوان، از من تقاضا می‌کنند کمی آهسته‌تر بروم تا فرصت بیشتری برای لذت ‏بردن داشته باشند.»‏

 ایمان و سینا درستی کلاه‌های شاپویی قرمز روی سر می‌گذارند و بلوزهای نخی سفید می‌پوشند. روی بلوز آنان تصویر پاکبانی در حال جارو زدن چاپ شده و زیر تصویر، عبارت «‌‌نغمه‌ِساز من، زمینی بدون زباله» نوشته شده است. پرچم ۳ رنگ ایران، طرح تصویری مشترک بلوزهای ایمان و سیناست. شعارهای نقش‌بسته بر لباس سینا با‌ ساز او هماهنگی دارد و ترسیم تصویری از یک خودرو دودزا، علامت ممنوعیت‌ تردد خودرو تک‌سرنشین است. شعار «‌‌نوای‌سازِ من، آسمانی بدون دود»، بلوز سفید رنگ او را به کتابچه‌ آموزشی سیار تبدیل کرده است. ایمان و سینا با همین پوشش و شکل و شمایل در میدان ها و خیابان های تهران می نوازند.

 ایمان می‌گوید: «در گذشته مانند نوازنده‌های دیگر برای نواختن موسیقی از ویولن استفاده می‌کردم؛ اما در محله‌ها و بوستان‌های مختلفی که برای اجرای برنامه می‌رفتم، می‌دیدم که بسیاری از افراد به پاکیزگی محیط‌زیست توجهی ندارند؛ به گونه ای که بعد از رفتن‌شان، محل به یک سطل زباله بزرگ تبدیل می‌شد. با مشاهده این وضعیت به فکر افتادم تا با یک ابتکار مردم را به حفظ محیط‌زیست دعوت کنم.»

 این هنرمند تعریف می‌کند: " یک سال طول کشید تا از دسته جارو و اگزوز خودرو، ویولن بسازیم. من و سینا روزها به نوازندگی در گوشه و کنار شهر مشغول بودیم و شب‌ها تا صبح روی اگزوز و دسته جارو خرک، گوشی، گریف و سیم وصل می‌کردیم. کار آسانی نبود و به سادگی صدایشان در نمی‌آمد. من ۲۰ جارو را خراب کردم تا توانستم این «جارولن» را بسازم. "
 ‏
  او می‌گوید هیچ عاملی از گرمای طاقت فرسای تابستان گرفته تا سرمای استخوان‌سوز ‏زمستان، مانع نوازندگی‌شان برای سرزندگی طبیعت نشده است. موسیقی زبان همه انسان‌هاست. ما می‌‏نوازیم تا هم دیگران لذت ببرند و هم توجه‌شان را به طبیعت از نفس افتاده تهران جلب کنیم. طبیعتی که ‏با برج و باروهای فلزی و سازه‌های شیشه‌ای به اضمحلال می‌رود. ‏

 ایمان برای شاگردی نزد استاد «حسین سروری» و «همایون خرم» سال‌ها در مسیر خوانسار تا گلپایگان و تهران بوده و هنری را که به زحمت آموخته، بی‌دریغ به سینای نوجوان آموزش داده است. ایمان و سینا جارو و اگزوز ویولنی سنگین خود را مانند ویولن‌هایی سبک و خوش‌دست زیر چانه می‌زنند و همنوازی می‌کنند تا شهروندان را از خطراتی که زیست بوم شان را تهدید می کنند، آگاه ساخته و حساسیت آنان را برانگیزند.

 در هفته " محیط زیست " فاجعه آتش سوزی جنگل های زاگرس پیش روی ماست. اینجانب هرگز اشک هایی را که از چشمان #دکتر_اسماعیل_کهرم فعال محیط زیست در یک برنامه تلویزیونی به دلیل از بین رفتن گونه های متعدد زیستی سرازیر می شد، از یاد نمی برم.

  به امید روزی که دولت و شهروندان ایرانی چشمان خود را بشویند و #طبیعت را #جور_دیگر ببینند.

گوشیتو نیمکت کن - سخنی با #موسسه_های_خیریه و #خیران

گوشیتو نیمکت کن

    سخنی با #موسسه_های_خیریه و #خیران


 چند سال پیش اقدام تحسین برانگیز  کشاورز خیر زادگاهم گلپایگان ( خرید 700 کیلوگرم یونجه بسته بندی شده برای آهوان پناهگاه حیات وحش موته ) شگفتی ساز شد. او این اقدام را نذز سلامتی و موفقیت فرزندش و نیز رفع خشکسالی از طبیعت نمود.  روزنامه جام جم (شنبه 2 مردادماه 1395)  به نقل از ایشان در گزارشی  باعنوان " نذر محیط زیست ، پدیده ای جدید و فرخنده "  آورده بود : " یک روز که با اتوبوس از اصفهان بازمی گشتم، چند آهو کنار جاده ایستاده بودند. طی پنج دقیقه ای که توقف داشتیم، دیدم بچه یکی از این آهوها دو سه بار می خواست شیر بخورد، اما مادرش شیری نداشت. خیلی دلم سوخت و اشک از چشمانم سرازیر شد.
                              
 با خود گفتم این زبان بسته ها در این بیابان بی آب و علف چه دارند که بخورند؟ او در ادامه افزود: "شکر خدا توانستم مقداری علوفه برای آن ها بخرم و در اختیار یگان حفاظت محیط زیست قرار دهم. هرچند برخی از مردم این کار را مسخره می کنند؛ اما من کار خودم را می کنم."

 بر همین اساس انگیزه ای در اینجانب ایجاد شد تا  مطلبی با عنوان " هزار راه نرفته؛ نگاهی نو به ادای نذر در جامعه امروز " به رشته تحریر درآورم که در سایت #آخاله ( Akhale.ir ) قابل دسترسی است. در آن مقاله ضمن ستایش از این خیر بزرگوار که با درک تنوع زیستی و حقوق حیوانات، کُنشی نو آورانه و شجاعانه را آغاز کرده بود، تاکید نمودم که #خیر_موثر_در_جامعه باید مُهر زمانه داشته باشد. اگر زمانی اطعام مستمندان در مناسبت های خاص، ساختن بیمارستان و مدرسه ، خرید لوازم التحریر برای دانش آموزان نیازمند و ... از سوی خیران گره گشای مشکلات جامعه بود، در شرایط کنونی که ویروس مهلک کووید ۱۹ ( کرونا ) در کشور اپیدمی شده و دانش آموزان از حضور در مدارس منع گردیده اند، #طرح_شاد ( آموزش آن لاین ) در حالی اجرا می شود که هنوز بسیاری از دانش آموزان در مناطق مختلف نتوانسته اند به ساده ترین ابزار، برای رسیدن به این شیوه از آموزش دست پیدا کنند.  به عبارتی این محرومیت از نبود میز و نیمکت استاندارد و سقف مستحکم کلاس  به نبود #گوشی_هوشمند و تبلت تبدیل شده است؛ از این رو تامین تجهیزات #آموزش_مجازی از مبرم ترین نیازهای آنان می باشد.  بدیهی است  این شیوه که دربردارنده #عدالت_آموزشی است، اگر خوب اجرا شود، به تنهایی کاستی های سخت افزاری را پوشش می دهد. در این راستا نگاهی به اخبار زیر خالی از لطف نیست.

  مدیر کل دفتر توسعه عدالت آموزشی و آموزش عشایر آموزش و پرورش با بیان این که دانش آموزان مناطق محروم و عشایر به دلیل دسترسی نداشتن به امکانات استفاده از
  #آموزش_راه_دور  از درس عقب افتاده اند، گفت: " مردم اگر در خانه هایشان گوشی هوشمندی دارند که از آن استفاده نمی کنند، به این دانش آموزان برای استفاده از آموزش مجازی هدیه کنند."

 یک #معلم فداکار مشهدی با توجه به نیاز یکی از دانش آموزان و عدم توانایی مالی خانواده اش، اقدام به خرید یک گوشی هوشمند نمود تا این دانش آموز از تحصیل جا نماند.

 پویش #رایانه_برای_همه  توسط جمعی از نیکوکاران موسسه خیریه مهرگیتی با هدف  استفاده از توان مؤسسات نیکوکاری مدرسه ساز برای تامین رایانه مورد نیاز مدارس، کتابخانه ها و مراکز فرهنگی مناطق محروم، شبکه گسترده ای ایجاد کرده است.

  مرکز نوآوری دانش آموزی مارلیک و مؤسسات مردم نهاد آوای امیدیار گیل و ایزد دوستان شمال با هدف کمک به دانش آموزان مستعد نیازمند، با شعار
  #گوشیتو_نیمکت_کن،  پویش اهدا یا امانت گوشی و تبلت را در #استان_گیلان راه اندازی کرده اند. این مرکز طی فراخوانی از شهروندان گیلانی اعلام کرد با توجه به این که هزاران دانش آموز ایرانی چند ماه است به خاطر نداشتن تجهیزات آموزش مجازی از درس هایشان عقب مانده اند، اگر گوشی هوشمند و یا تبلت قابل استفاده‌ای دارند، با مهربانی چند ماهی در اختیار کودکان و نوجوانان این استان قرار دهند تا آنان در روزهای سخت دوری از مدرسه به دلیل همه‌گیری ویروس کرونا، از یادگیری عقب نمانند.

   خدای بزرگ را شاکر و سپاسگزاریم که ظرفیت کار خیر در میان مردم ایران بسیار بالاست و موسسه های خیریه زیادی هم در کشور فعال اند. از این رو ضروری است این استعداد به نحو مطلوب متناسب با شرایط روز جامعه مدیریت شود. با عنایت به موارد بالا #موسسه_های_خیریه_مردم_نهاد و #خیران که با عمل خداپسندانه خود سعی در کاهش #فاصله_اقتصادی در جامعه دارند، شایسته است در شرایط کنونی بخشی از تلاش خود را در جهت تهیه تجهیزاتی نظیر کامپیوتر و گوشی های هوشمند و ... برای مناطق محروم و نیازمندان به منظور دستیابی به عدالت آموزشی معطوف سازند.