گلچینی از زندگی استاد #اکبر_گلپایگانی
به مناسبت سالروز تولد اسطوره آواز ایران
اکبر گلپایگانی متولد ۱۰ بهمن ۱۳۱۲ در تهران است.
در پنج سالگی، مادر خود را از دست داد و این حادثه تأثیر بدی بر روحیه وی گذاشت. در گوشه ای از خاطراتش میگوید:«در آن زمان برای سلامتی مادرم اذان گفته و تا یک ماه هر روز مناجات میخواندم.»
در سال ۱۳۱۸ گلپا وارد دبستان فرهنگ شد و به عنوان قاری قرآن در کلاس برگزیده شد. پس از این فعالیت ها، از طریق آشنایی با تعدادی از قاریان قرآن و تعزیه خوانان، اصول اولیه آوازخوانی را آموخت. در سال ۱۳۲۰ به طور جدی و منظم، تعلیم موسیقی و دستگاهها را نزد پدرش آغاز کرد. در سال ۱۳۲۷ درانجمن موسیقی مدرسه نظام عضو شد و از سال ۱۳۲۸ به بعد، با استادان طراز اول موسیقی آشنا شد و تعلیم را زیر نظر آنان آغاز کرد.
گلپا تحصیلاتش را ادامه میداد؛ اما ازموسیقی جدا نبود تا این که در پانزده سالگی با حسین خواجهامیری(ایرج) درمدرسه نظام همکلاس شد. سرنوشت این دو چهره فراموشنشدنی موسیقی ایرانی، ازهمین دوران به یکدیگر گره خورد.
دیری نپایید که اکبر گلپایگانی به یکی از ستارههای درخشان موسیقی ایران تبدیل شد و توانست در این مسیر، جای خود را در میان قلب مردم ایران باز کند.
آثارش هم رنگ و بوی موسیقی اصیل ایرانی و هم رگههایی از موسیقی پاپ را داشت؛ به گونه ای که هم توجه نسل گذشته و هم جوانان را جلب میکرد.
اولین آواز رسمی اکبر گلپایگانی، آوازی در مایه ابوعطا در سال ۱۳۲۸(در سن ۱۶ سالگی) در یک محفل خصوصی و در منزل استاد مرتضی خان محجوبی و با همکاری استادان بزرگی همچون: مرتضی خان محجوبی، بانو قمرالملوک وزیری، سعادتمند قمی، علی تجویدی و حسین تهرانی بود.
اکبر گلپایگانی در گوشه ای از خاطراتش گفته است:«من در مدرسه نظام و دانشکده افسری، درس خواندم و بعدها هم مهندس نقشهبرداری شدم، اما همه اینها را رها کردم و به سراغ موسیقی رفتم. در موسیقی هم هرآنچه یک جوان انتظارش را دارد، به دست آوردم.
او تنها خواننده ای بود که تقریباً در تمام سلسله برنامه گلها شرکت داشت (۲۹۸ آواز به صورت رسمی و بیش از ۷۰۰ آواز خصوصی و رادیویی دیگر).
از دست آوردهای او درعرصه موسیقی، می توان به دریافت چندین دکترای افتخاری و عناوین دیگری به شرح زیر اشاره کرد:
دریافت دکترای افتخاری هنر در رشته آواز از دانشگاه کلمبیای آمریکا در سال ۱۹۹۴
دریافت دکترای افتخاری اقتصاد و هنر از سازمان یونسکو در سال ۱۳۸۱
دریافت دکترای افتخاری و اسکار هنر موسیقی در سال ۱۳۸۴ از دانشگاه بوداپست مجارستان
دریافت دکترای افتخاری و مدال هنر در سال ۱۳۸۴ از سازمان ملل متحد و نماینده این سازمان
دریافت دکترای ادبیات فارسی از دانشگاه شیراز در خرداد ۱۳۸۴ (اعطای دکترا توسط پروفسور سیسختی و پروفسور ذوالقدر)
دریافت دکترای افتخاری از دانشگاه تهران در دیماه ۱۳۸۴
گنجاندن آوای آواز گلپایگانی در یک فیلم جهانی به نام«مده آ»،ساخته کارگردان ایتالیایی پازولینی
انتخاب به عنوان محبوب ترین خواننده سال ۱۳۸۰ در بین تمام خوانندگان ایرانی داخل و خارج از کشور و انتخاب ترانه عشق پاک(من تو را آسان نیاوردم به دست)،از ساختههای جهانبخش پازوکی به عنوان برترین آهنگ سال.
اعطای جایزه بزرگ سپاس فرانسه به اکبر گلپایگانی، از طرف سنای فرانسه در فروردین ۱۳۸۶
اعطای جایزه بزرگ انساندوستی فرانسه به اکبر گلپایگانی در فروردین ۱۳۸۷
اهدای جایزه رز طلایی (گلدن رز) به وی در سال ۱۳۹۱
او درمصاحبه ای با روزنامه شرق، از کوک بودن ساز زندگیاش میگوید و اظهار می دارد که هرروز به امید یک زندگی نو و خلق تازه از خواب بیدار میشود. و در ادامه یادآور می شود: "اگر بخواهم #هنر را در یک واژه خلاصه کنم، باید بگویم : چیزی که با روح مردم و احساس آنان درآمیخته است. "
امروز جهان، دهکده کوچکی شده است. ما باید هنرمان را با روحیه مردم زمانه تطبیق دهیم و این جوانی و نیرو میخواهد. هروقت ناراحت باشم، مینشینم یک ساز پرویز یاحقی، فرهنگ شریف، جلیل شهناز یا حسن کسایی را گوش میکنم و سرشار از سرخوشی و نشاط میشوم و به خدا نزدیک میشوم. هروقت دلم بگیرد، میزنم زیر آواز و برای خودم میخوانم: «ای خدا، این وصل را هجران مکن»! و تمام زندگی و عرفان در این جمله است.»
استاد اکبر گلپایگانی بر این باور است که: " موسیقی سلیقه است؛ ولی ما باید گوش مردم را با موسیقی های خوب آشنا سازیم. " هنرمندانی که آواز می خوانند یا ساز می نوازند باید برای قلب مردم بخوانند و بنوازند.
.
روز دوشنبه ۲۹ دی ماه ۱۳۹۹ به دعوت یکی از دانشجویان که در وزارت بهداشت و درمان شاغل است، با حضور در محل کار ایشان، در جریان فعالیت های روابط عمومی آن وزارتخانه؛ به ویژه تلاش های مرتبط با آگاه سازی مردم در زمینه مقابله با کووید ۱۹ قرار گرفتم که از حُسن اتفاق، سخنگوی محترم آن نهاد خانم دکتر سیما سادات لاری گزارشی را از آخرین وضعیت بیماران کرونایی و تعداد درگذشتگان و ... که به صورت زنده از سیمای جمهوری اسلامی ایران انتشار یافت، ارائه دادند و نکته مهمی را خاطرنشان ساختند که در پایان به آن اشاره خواهم کرد.
مشاهده فعالیت و تکاپوی بخش های ارتباطی و فرهنگی آن مجموعه در جهت صیانت از سلامتی هم وطنان، اینجانب را بر آن داشت تا مقوله حائز اهمیتی را به نام " ارتباطات سلامت " با استفاده از مقاله استاد ارجمند دکتر هادی خانیکی با عنوان " ارتباطات سلامت؛ دورنمای آن در توسعه " به اختصار توضیح دهم.
در دهههای اخیر تحولات عمیقی در حوزههای مختلف توسعه رخ داده که شرایط زندگی فردی و اجتماعی افراد را به شدت تحت تأثیر قرار داده است. در این فرآیند سطح انتظار انسان از کیفیت و امکانات زیستی و محیطی خود به نحو قابل توجهی افزایش یافته و به دنبال آن تغییرات عمدهای در نحوه نگرش و باور افراد نسبت به مؤلفههایی چون امید به زندگی، رفاه، امنیت، سلامت، نشاط روحی و غیره ایجاد شده است.
امروزه کارشناسان و صاحبنظران علوم بهداشتی معتقدند که رابطه مستقیمی بین
#کیفیتزندگی و #وضعیتسلامت وجود دارد که به عنوان یک اصل حیاتی در دوران مختلف حیات بشری از گذشته تا حال، پا برجا بوده است.
مجامع بینالمللی به ویژه سازمان جهانی بهداشت ( WHO ) و کارشناسان حوزه علوم بهداشتی طی پژوهشها و کنفرانسهای متعدد با همکاری سازمانها، مراکز علمی و نظریهپردازان و پژوهشگران در حوزه علوم اجتماعی، ارتقای سطح بهداشت و در نتیجه افزایش کیفیت زندگی افراد و جوامع را در سطح گروهها، طبقات و نقاط جغرافیایی مختلف، هدف اصلی تلاشهای جدید علمی و عملی خود به شمار آورده و پیشبرد این امر را نیازمند همکاری و حمایت بخشهای مختلف فرهنگی، اجتماعی سیاسی، اقتصادی در فرآیند توسعه همهجانبه ارزیابی کردهاند.
بر اساس پژوهش های به عمل آمده، راهبرد پیشنهادی برای رسیدن به این هدف جایگزین ساختن #پیشگیری به جای #درمان و در نهایت انتخاب یک رویکرد " #جامعه_محور " است که در آن به لزوم آموزش مطلوب تکتک افراد کشور در زمینه سلامت و ارتقای سطح آگاهی بهداشتی تأکید شده است.
بدین ترتیب توان آمادگی، مقابله و حل معضلات بهداشتی در هنگام مواجه با شرایط بحرانی و خطرزا، به عنوان توانایی ویژه ای تعریفشده که بر عهده افراد یا مسئولان خاصی نبوده و نیازمند مشارکت و همکاری داوطلبانه کلیه شهروندان خواهد بود.
به موازات این دگرگونیها، با گسترش و توسعه ارتباطات و ظهور شبکههای اطلاعرسانی که تا پیش از آن بیشتر در حیطه رؤیاها و تصورات بشری جای داشت، حضور رسانهها در همه سطوح فردی و اجتماعی انسانها به یک واقعیت گریزناپذیر تبدیل شده است.
با این وصف اکنون نقشها و کارکردهای ویژهای برای رسانهها بازتعریف میشود که به اعتبار آن، ایجاد و بسط شاخههای جدید علمی همراه با رویکردهای نوین اجتماعی بر پایه ارتباطات و رسانهها اولویت یافته است. اهتمام به برنامههای ارتباطی در حوزه سلامت و بهداشت، مصداقی از این واقعیت است، که حوزه مهم و مستقلی از مطالعات میانرشتهای ارتباطات و توسعه را به خود اختصاص داده است.
در سالهای اخیر رشته #ارتباطات_سلامت در جهان نه تنها به عنوان بخشی از ارتباطات توسعه، بلکه در سطحی همردیف با رشتههای ارتباطات سیاسی، ارتباطات انسانی و مطالعات رسانه قرار گرفته و از اعتبار علمی و جهانی برخوردار شده است.
راهبردهای ارتباطات سلامت عملاً منجر به ایجاد و افزایش توانمندیها و ظرفیتهای ارتباطی هر دو گروه متخصصان بهداشت و کارشناسان ارتباطات در روند شناسایی زمینهها، مجاری و پیامهای سلامتمحور میشوند.
در گزارش دکتر سادات لاری بر این موضوع تاکید شد که با توجه به تحقیقات به عمل آمده، در میان انواع کسب و کار، شیوع کووید ۱۹ بیشتر از صفوف مردم در نانوایی ها ناشی می گردد. از این رو ضمن ارائه رهنمودهای پیشگیری کننده در هنگام خرید نان، به شهروندان دارای بیماری زمینه ای توصیه گردید که خرید نان را در این شرایط به سایر اعضای خانواده واگذار کنند و ...
اینجانب با رصد کردن گزارش یاد شده در خبرگزاری ها و مطبوعات، نکته مهمی را که خانم دکتر سادات لاری یادآور شدند، مشاهده نکردم و آنچه را که بدان پرداختند، ذکر آمار درگذشتگان و ... بود که نشانه ای از بی توجهی به ارتباطات سلامت است و باید مورد توجه قرار گیرد.
.
.