کمک تتلو به اقتصاد ترکیه

*

 * سخنی با سیاست گذاران فرهنگی* 

ابراهیم جعفری

 دهکده جهانی

@dehkade_jahan

 ۱۷ اردیبهشت ماه سال جاری ( ۱۴۰۱ ) روزنامه سازندگی گزارشی  با تیتر  *" کمک تتلو به اقتصاد ترکیه "* و زیر تیتر *" کنسرت امیر حسین مقصودلو در ترکیه بار دیگر میلیون ها دلار ارز از کشور خارج کرد "* را، انتشار داد که یادآوری آن می تواند برای برنامه ریزان و سیاست گذاران فرهنگی کشور حائز اهمیت باشد.

 در روزهایی که گذشت، " امیر حسین مقصودلو " در ترکیه به اجرای برنامه پرداخت و مثل همیشه کنسرتش با حواشی بسیاری همراه شد.این که تتلو کیست و چرا به این نقطه رسید و جامعه شناسی مخاطبانش چیست، بحث مستقلی است که باید در جای خود مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.

آنچه نگران کننده به نظر می رسد، این که در شرایط دشوار اقتصادی کشور، هر کنسرتِ او با خروج‌ میلیون ها دلار ارز از کشور همراه است.

 قیمت بلیت کنسرت های او از ۲۰۰ تا ۵۰۰ دلار بود و خبرگزاری ها گزارش دادند که نیمی از سالنی که او کنسرت خود را در آن برگزار کرد، با بلیت های ۵۰۰ دلاری فروش رفت؛ یعنی ۴۰ میلیارد تومان پولی که تنها برای خرید بلیت کنسرت خرج شد و این در حالی است که باید قیمت بلیت هواپیما و هزینه های اسکان‌ چند هزار مخاطب را نیز در نظر گرفت تا متوجه شد که چه هزینه هایی صرف شده است. برای این که حدود چهار هزار نفر به کنسرتی بروند که ناسزا بشنوند و حتی از سالن برگزاری کنسرت اخراج شوند!!

 " تتلو " اما تنها خواننده ای نیست که در این روزها در کشورهای همسایه ایران به اجرای برنامه می پردازد، هنرمندانی که سال هاست در خارج از ایران فعالیت می کنند و به خوانندگان لُس آنجلسی معروف هستند، در طول سال برنامه های بسیاری اجرا می کنند و همواره نیز کنسرت هایشان با استقبال مخاطبان داخل ایران مواجه می گردد. همین چند ماه گذشته بود که " فائقه آتشین " در اکسپوی دبی به اجرای کنسرت پرداخت و هزاران نفر برای دیدن این برنامه به دبی رفتند. همین مسئله نگاهی جدی می طلبد  که چه باید کرد تا از این ظرفیت در داخل ایران بهره برد و از آن طرف چه ضعفی در اجرای کنسرت های هنرمندان در داخل ایران وجود دارد که علاقه مندانی حاضر به صرف چنین هزینه های هنگفتی هستند تا برای دیدن یک کنسرت به خارج از کشور بروند؟

 نکته ای که در این جا بسیار اهمیت دارد این است که نباید مخاطبان این کنسرت ها را که اتفاقاً همه آنان نوجوان نیستند، شماتت کرد... 

 اگر برنامه نداشته باشیم، دیگران این کار را انجام خواهند داد و از سود آن بهره می گیرند.

وقتی برای مردم خوراک فرهنگی نداشته باشیم، فرصت طلبان این خوراک را با اهداف خودشان تهیه می کنند. ما می توانیم از هنرمندان و خواننده هایی که طرفداران زیادی هم دارند، دعوت و شرایطی را فراهم سازیم تا بتوانند کنسرت برگزار کنند.

  مسئولان فرهنگی به خصوص وزارت میراث فرهنگی و گردشگری می توانند بناهای تاریخی را بازسازی نموده و در اختیار گروه های موسیقی قرار دهند تا برای مردم اجرا داشته باشند.  

 پدیده تتلو و هوادارانش باید درس عبرتی باشد برای متولیان فرهنگی که دگرگونی بزرگ‌ در سیاست گذاری این بخش انجام دهند.

 سیستمی که پایه و اساس خود را فرهنگی می داند و سازمان ها، موسسات و مراکز فرهنگی متعددی داشته و نیروهای بی شماری در این بخش فعالیت می کنند و طبعاً از بودجه قابل توجهی برخوردار است، نباید چنین برون دادی داشته باشد. حاصل این همه هزینه و امکانات باید تربیت نسلی فرهیخته می شد که نشده است.

 دکتر قادر باستانی استاد دانشگاه در یادداشتی با عنوان *" عصیان فرهنگی به سبک تتلیتی "*  در روزنامه شرق ۶ آبان ماه ۱۴۰۰ آورده است: 

" یادمان باشد در روزگار جدید رسانه های اجتماعی  فقط به انعکاس پدیده های جامعه نمی پردازند، بلکه خودشان توان خلق پدیده پیدا کرده اند. لشکر تتلیتی نوک کوه یخ است. نوجوانانی که برای رسیدن به کنسرت تتلو سر از پا نمی شناسند، پدران و مادران نسل بعد خواهند بود. دیر بجنبیم کلاه مان پس معرکه خواهد بود. آنان آینده سازان کشورمان هستند. باید و نباید را کنار بگذاریم، با آنان همدلی کرده و درک شان کنیم. روا نیست این همه زحمت و تلاش برای برپا کردن نظام مردمی و اخلاقی به نتیجه ای ناگوار ختم شود. "

 خوشبختانه موسیقی فاخر و اصیل در سپهر فرهنگی ایران مانند خورشید می درخشد. اگر به چهره های درخشانی مانند زنده یادان شجریان، بنان، عبدالوهاب شهیدی و ... که موسیقی سنتی ایرانی را بازتاب می دهند، و در کنار آنان به خوانندگان جدید و نوگرا که با ذائقه نسل جوان هماهنگی دارند فرصت هنرنمایی ندهیم، تخریب گرانی مانند تتلو از گرد راه خواهند رسید و میراث ارزنده هنری ما را به تاراج خواهند بُرد. پس *" چشم ها را بشوییم و جور دیگری ببینیم."*