روحیه پهلوانی در فوتبال ما کجا رفته است؟*

 ابراهیم جعفری

 از دوران کودکی که مسابقه های ورزشی؛ به ویژه فوتبال را دنبال می کردم، دلخوش بودم که در ورزش، *پهلوانی و جوانمردی حرف اول را می زند.* خاطره زیبای حرکت جوانمردانه *زنده یاد تختی* را از یاد نمی برم که در مصاف با *آلکساندر مدوید* قهرمان فوق سنگین کشتی اتحاد جماهیر شوروی ( سابق ) در مسابقات جام جهانی کشتی توکیو در سال ۱۹۶۳ میلادی، وقتی دریافت حریف او از ناحیه کتف دچار آسیب شده و به طور طبیعی با اثرگذاری بر آن می توانست به راحتی پیروز میدان باشد، از دست یازیدن به آن نقطه ضعف حریف خودداری کرد و *جوانمردانه* مسابقه داد؛ به گونه ای که آلکساندر مدوید همواره از آن حرکت تختی به عنوان یک اقدام‌انسانی بزرگ یاد کرده است.

نمی دانم شکست خورد یا پیروز شد؛ اما درسی تاریخی به علاقه مندان داد که *در میدان های ورزشی پهلوانی بر قهرمانی اولویت دارد.* 

 همه علاقه مندان فوتبال می دانند که با دوشکست حقارت بار تیم ملی فوتبال ایران از بحرین و عراق، در دوره مربی گری ویلموتس آن شیاد و طمع ورز بلژیکی و پس از آن شکایت و ادعای او از فدراسیون فوتبال ایران و محکومیت ما در فیفا با پرداخت آن رقم های سرسام آور، احتمال موفقیت ما در مسابقه های مقدماتی ورود به جام جهانی فوتبال قطر بسیار کمرنگ شده بود؛ اما با *لطف خدا* ، درایت *دراگان اسکوچیچ* و البته *تلاش فوتبالیست ها* در کمال شگفتی پس از پیروزی های پی در پی، *سریع ترین صعود به جام جهانی فوتبال را شاهد بودیم.* 

 متاسفانه در جریان موفقیت های تیم ملی از سوی برخی مربیان بومی و مسئولان فدراسیون و بعد از آن چند تن از بازیکنان، شاهد حرکت ناجوانمردانه ای در جهت تضعیف اسکوچیچ بودیم. *پیروزی های پی در پی در مسابقه های مرحله اول و دوم دلیل و حجتی قوی برای استمرار فعالیت اسکوچیچ به شمار می رفت؛ اما حرکت های نسنجیده و دور از انتظار ذائقه فوتبال دوستان منصف را به شدت تلخ کرد.* 

 اینجانب کارشناس فوتبال نیستم و در عین حال می دانم که رزومه *کارلوس کیروش* خیلی پربار تر از دراگان اسکوچیچ است؛ اما سوال بنده از فدراسیون فوتبال این است که آقای کیروش که هم از تیم ملی کلمبیا و هم تیم ملی مصر اخراج شده و طی دو دوره گذشته هم نتوانست ایران را از مرحله اول در جام جهانی عبور دهد، آیا در آشفته بازار فعلی و فرصت محدود تا شروع جام جهانی قطر توان این کار را دارد؟ 

 *اگر در مسابقه های فوتبال و ... می باختیم؛ اما پرچم فرهنگ غنی کشورمان را با روحیه پهلوانی به اهتزاز درمی آوردیم* . 

 *اعتقاد داشتیم که زندگی هم عین فوتبال است که در دو نیمه آن می توان رگه هایی از انسانیت، بردباری، سعه صدر، هوش هیجانی، بازگشت به رندگی پس از ناکامی ها و ... را مشاهده کرد و به دوستان توصیه می کردیم دیدن مسابقه های فوتبالی را به منزله یک کلاس درس زندگی ساز قلمداد کنند و ... ؛* اما متاسفانه با عملکرد فدراسیون فوتبال، آقای تاج و ... دیگر انگیزه ای برای پیگیری وضعیت تیم ملی فوتبال و توصیه به دوستان برای تماشای مسابقه های تیم ملی فوتبال کشورمان باقی نمانده؛ *زیرا در منش و آزادیخواهی ورزشی پیشاپیش شکست خوردیم.*