دکتر ابراهیم جعفری
دکتر ابراهیم جعفری

دکتر ابراهیم جعفری

فرهنگی

جنبش پیاده روی در قرن ۲۱* * به بهانه برگزاری همایش پیاده روی خانوادگی اقشار مختلف مردم گلپایگان به مناسبت عید سعید غدیر

* جنبش پیاده روی در قرن ۲۱* 


 * به بهانه برگزاری همایش پیاده روی خانوادگی اقشار مختلف مردم گلپایگان به مناسبت عید سعید غدیر* 


 _ابراهیم جعفری_ 

 _دهکده جهانی_ 

 _@dehkade_jahan_ 


  برگزاری *همایش پیاده روی خانوادگی* با حضور جمع کثیری از اقشار مختلف همشهریان به مناسبت عید سعید غدیر انگیزه ای برای تهیه و تنظیم این یادداشت به وجود آورد.

 با آغاز هزاره سوم ضرورت رویکرد به *پیاده روی* به عنوان سالم ترین، اقتصادی ترین و پویاترین روش جابجایی و حمل و نقل درون شهری مورد توجه جدی مدیران و کارشناسان امور شهری قرار گرفته است؛ به گونه ای که در قرن ۲۱ میلادی با جنبشی نو تحت عنوان *« پیاده روی قرن ۲۱»* مواجه شدیم که هدف آن پر رنگ کردن جایگاه پیاده روی در مدیریت شهرهاست.

 *در حال حاضر این جنبش به عنوان یکی از مهم ترین جنبش های بین المللی در عرصه شهرهای پایدار مشغول فعالیت است.* 


 در گذشته، مقیاس‌های انسانی مبنای بسیاری از تناسبات شهری به حساب می‌آمد؛ به‌گونه‌ای که دسترسی به بسیاری از خدمات از طریق پیاده روی میسر بوده است. پس از وقوع انقلاب صنعتی و به تبع آن گسترش استفاده از اتومبیل‌ها، افزایش سرعت رفت و آمدها و دگرگونی چهره شهر‌ها پدیدار گردید و در نتیجه جنبه‌های زندگی اجتماعی در مسیرهای جابه‌جایی شهروندان در گذر زمان کمرنگ شد. به مرور زمان خیابان‌ها که زمانی مسیر تردد پیاده شهروندان بودند، جایگاه خود را به‌عنوان یک *مقصد انسانی* از دست داده و تنها به یک مسیر آمد و رفت با محوریت اتومبیل‌ها تبدیل شدند. *متاسفانه این تغییرات و تنزل کارکردی خیابان‌ها علاوه بر تبعات زیان بار در حوزه‌های اجتماعی و انسانی، باعث رشد روز افزون مصرف انرژی‌های تجدید‌ناپذیر و بروز مخاطرات زیست محیطی مختلف گردید.* 


 از سوی دیگر پیاده روی را می توان درمانی بدون دارو و تفریحی بدون نیاز به پول دانست؛ چراکه سلامتی جسم، کنترل وزن و همچنین آرامش روح و روان از نتایج مثبت آن بوده و هر انسانی از کودکی تا پیری به انجام آن گرایش دارد.

جنبش پیاده روی قرن ۲۱، گامی است در جهت گسترش پایداری، کارآیی و سلامت شهرها و به دنبال خلق فضاهایی است که در آن انسان ها خودشان پیاده روی را برای جا به جایی انتخاب کنند. این جنبش، یک گام به سوی آینده ای است که در آن شهرها بیشتر قابل زیست باشند و محیط هایی برای زندگی سالم در اختیار شهروندان قرار می دهند.


 در این راستا میزان پیاده روی شهروندان به‌عنوان شاخص *" کیفیت زندگی "* در یک منطقه مشخص مطرح می گردد؛ *آن گونه که به گفته سر کولین بوچانان، شهرساز برجسته بریتانیایی، شرایطی که یک شخص در کمال آزادی بتواند در محیط شهری راه برود و اطراف را نظاره کند، مهم‌ترین نشانه کیفیت آن محیط به حساب می‌آید.* به عبارتی دیگر میزان آسایشی که یک شهروند در حال پیاده روی از محیط اطراف احساس می‌کند را، به‌عنوان مهم‌ترین شاخص کیفیت محیط به شمار می آورد.


 جنبش پیاده روی قرن ۲۱ سعی دارد با تشویق والدین به قدم زدن در کنار کودکان خود ارتباط بین نسل ها را مستحکم نموده و روابط خانوادگی را بهبود بخشد. *یکی از برنامه ها در راستای این هدف، آگاه ساختن والدین از عواقب کم تحرکی کودکان است.* خانواده ها اگر از تاثیر پیاد ه روی بر سلامت فرزندان خود باخبر شوند، آن را در اولویت برنامه هایشان قرار خواهند داد.


 هدف دیگر این جنبش حرکت به سوی شهرهای شاد است که به شهروندان امکان تجربه جدید، هوشمند بودن، صرفه جویی در وقت و هزینه و کشف فرصت های جدید را می دهد. 

 *از یاد نبریم که فضاهای شهری با محوریت پیاده رو می توانند بسترساز ارتباطات اجتماعی سازنده و خلاقیت شهروندان باشند.* 

در فضاهای شهری که مردم به صورت پیاده در حرکت هستند، *هویت شنیداری* که یکی از ارکان *ارتباطات انسانی* است، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. واکنش پیاده ها به صدای محیط و تلاش برای خلق صداهای جدید از جمله موارد قابل توجه در مسیرهای پیاده است که نیاز به فکر و برنامه ریزی دارد. استفاده از این فضای شنیداری به صورت برنامه ریزی شده و با هدف افزایش آگاهی عمومی از مباحث جاری در شهر و *تلفیق گفت وگوهای خلاق امروز با فضای گذشته (تاریخ و خاطرات جمعی ماندگار ) از مهم ترین بازخوردهای ساخت فضاهای جمعی پیاده است.* بر این اساس طراحان شهری باید بدانند چگونه فضایی را خلق کنند که شهروندان بیشتر آن را دوست داشته باشند.


 یکی دیگر از نتایج مثبت توجه به پیاده مداری، *ارتقای سطح فرهنگ شهرنشینی* است؛ چرا که افزایش فعالیت‌های مدنی در چنین محیطی می‌تواند احساس مسئولیت اجتماعی و رفتارهای منجر به رعایت حقوق دیگران را در شهروندان نهادینه سازد. در چنین فضایی برابری و عدالت اجتماعی میان افراد بیشتر از هر محیط شهری دیگری ظهور و بروز می‌یابد. 


 * با گرامی داشت این اقدام زیبا و مردمی، امیداست پیاده روی هم به صورت فردی و هم به صورت جمعی به فرهنگ عمومی در کشور ما تبدیل شود.*

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.