علم برای جامعه و با جامعه " دانایی؛ مانایی "

 همزمان شدن هفته  #ترویج علم  با هفته  #کتاب وکتابداری اتفاق مبارکی است که می توان از آن به عنوان فرصتی در جهت ایجاد انگیزه مطالعه بهره برد و مردم را تشویق نمود. شعار هفته کتاب سال جاری هم که در دو واژه معنی دار  #داناییمانایی  خلاصه گردیده، گویای آن است که رمز پایدار ماندن یک جامعه در گرو آگاه شدن شهروندان است.

 ۲۰ آبان ماه هر سال به عنوان روز جهانی "علم در خدمت توسعه و صلح " از سوی یونسکو نامگذاری شده که به همت انجمن ترویج علم ایران، در تقویم جمهوری اسلامی ایران وارد گشت و به منظور استفاده بهتر از این موقعیت "هفته ترویج" علم پیشنهاد گردید.

 شعار امسال روز جهانی علم در خدمت توسعه و صلح،
  #علمبرایجامعهوبا_جامعه انتخاب شد که تمرکز آن ایجاد ارتباط جامعه با علم است. از همین منظر اگر تولید علم و مجاری ورود آن به جامعه را شناسایی کنیم، بدون تردید کتاب جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص می دهد؛ زیرا دانش بشری بر مرکب آن حرکت کرده است. حتی در شرایط کنونی که شبکه های اجتماعی در میان اقشار گوناگون فراگیر شده و یکی از عوامل جدایی ناپذیر و تعیین کننده زندگی امروز به شمار می رود، هنوز هم کتاب اصیل ترین رسانه است؛ زیرا در تولید آن عنصر آگاهی که نقش اول را به خود اختصاص داده، بدون دقت نظرهای متعدد وارد شبکه علم و فرهنگ نمی شود.

 به همین دلیل کتاب معتبرترین، دقیق ترین و قابل اعتمادترین رسانه موجود در جهان است که دو بال مهم وجودی انسان یعنی ساحت های تفکر و عواطف را باهم به پیش می برد. بنابراین حد اقناعی و عیار علمی کتاب در هیچ یک از شبکه های اجتماعی قابل بازیابی نیست.

 می توان گفت کتاب پدیده ای خارق‌العاده‌ شبیه خود انسان می باشد؛ زیرا به عنوان مخلوق او دارای کارکردهای متنوع بوده و در واقع آئینه خود انسان است.

 پالایش زبان نیز از جمله کارکردهای کتاب به شمار می رود؛ زیرا زبان ملل نیز بر اساس کتاب پرورش یافته است. اگر تاریخ بیهقی، گلستان، بوستان، مثنوی و ... نبود، زبان فارسی به این نقطه نمی‌رسید؛ از این رو کتاب مسیری است که پرورش زبان را هم امکان پذیر می‌ سازد.
 
 در عین حال کتاب و نشر سهم قابل توجهی
  در دیپلماسی فرهنگی دارد. تصویری که از ما در جهان وجود دارد این است که ایران را با شاهنامه، مثنوی،‌ دیوان حافظ، شفای بوعلی و ... می‌شناسند؛ همانطور که ما ملل دیگر را به کتاب‌هایشان می‌شناسیم. بنابراین خط ارتباطی وجودی و ذهنی ما با سایر ملت ها از طریق کتاب به عنوان یک سفیر، سیار و فعال است.

 هر چند جریان هایی می خواهند دیوار ما را با جهان بلند و بلندتر کنند؛ اما دیپلماسی کتاب آجرها را برداشته و دیوارها را فرو می‌پاشد. کسانی که قصد دارند ملت با تمدنی چون ایران را منزوی کنند، کتاب و ارتباط با کتاب است که چنین توهمی را از بین می‌برد.

 از این رو دیپلماسی فعال فرهنگی با کتاب راه گشاست. ما که با کاغذ جاده‌ها را ساخته و ابریشمی کرده‌ایم، امیدواریم این مسیر شکوهمند را با کتاب همچنان تداوم بخشیم.

 کتاب به مثابه خورشید چارچوب زندگی بشر را روشن و به خواهان آن نور، شور و گرما هدیه می دهد. کتاب، همچو باران بر سرزمین دل های تکیده می بارد و اندیشه ها، باورها، نگرش ها، کردار و رفتارها را منطق، زیبایی و طراوت می بخشد. کتاب، به سان پرنده ای است که به انسان قدرت اوج و پرواز می دهد. در پرتو کتاب شکوفایی، سرسبزی و بالندگی فرهنگ جامعه به اوج می رسد و پیوسته بر زندگی نورافشانی می کند.

  در پایان به همه کتابداران و کتاب فروشان که حلقه وصل اهل مطالعه با این منبع درخشان دانایی و معرفت هستند، دستمریزاد گفته و ضمن عرض تبریک، توفیق روزافزون شان را از خداوند متعال مسئلت می نماییم.
      
  به عنوان حُسن ختام، این یادداشت را با شعر زیبای شادروان فریدون مشیری در رابطه با کتاب مزین می سازم.

         ای باغ پرسخاوت اندیشه های ناب
         پنهان به برگ برگ تو اعجاز آفتاب
        جان من و تو هرگز از هم جدا مباد
        ای خوب جاودانه، ای دوست، ای کتاب

.

.

.

.

.

./

..

.